چه اتفاقی برای شخص بعد از مرگ او می افتد؟ آیا واقعاً زندگی در آنجا پایان می یابد؟ یا آیا ماده غیرمادی ظریفی به نام روح به حیات خود ادامه می دهد؟ این س questionsالات هزاران سال مردم را نگران کرده است. علوم مدرن پاسخ منفی بدون ابهامی به مسئله وجود پس از مرگ می دهد ، گرچه نظرات دیگری نیز وجود دارد.
آنچه پشت خط آخر است
تحقیقات مدرن به بیان این واقعیت خلاصه می شود که هیچ مدرک صریحی از عدم وجود یا وجود وجود پس از مرگ وجود ندارد. اصولاً علم بنیادی در این زمینه به تحقیق و پژوهش نمی پردازد ، زیرا مسئله وجود یک روح نامیرا از حوزه دانش علمی فراتر می رود ، زیرا حوزه دیدگاه های کلامی است.
و با این وجود متخصصانی وجود دارند که با دقت تمام گزارش های شاهد عینی را مطالعه می کنند که می تواند ناشی از تجربه تجربه استعلایی و ماندن در دنیای معنوی باشد. به طور معمول ، چنین شرایطی با مرگ بالینی رخ می دهد. در این لحظه ، زندگی یک فرد به معنای واقعی کلمه به یک نخ آویزان است.
اعتقاد بر این است که در حالت مرگ بالینی ، روح از بدن خارج می شود و با موجودات متعالی تماس پیدا می کند و پس از چنین تماس معنوی دوباره برمی گردد.
دانشمندان جدی چنین تجربه فردی را با دلایل کاملاً معقول توضیح می دهند: نقض جریان خون و سو mal عملکرد دستگاه دهلیزی ، که منجر به توهمات اجتناب ناپذیر ، فریب ادراک و اختلال عمومی هوشیاری می شود. آن دسته از دانشمندانی که کمتر بدبین هستند ، لیستی خاص از تجربیات مرتبط با مرگ بالینی را تهیه کرده اند.
کسانی که در یک زمان بازگشت به زندگی را تجربه کرده اند معمولاً توصیف شرایط خود را دشوار می دانند. اما تقریباً همه آنها اطمینان دارند که از دنیای دیگر بازدید کرده اند که توصیف آن با کلمات تقریباً غیرممکن است ، بر اساس تجربه زمینی و اصطلاحات آشنا. معمولاً افراد در حال مرگ می توانستند به وضوح هر آنچه را که در اطراف آنها اتفاق می افتد بشنوند و حتی بدن آنها را از پهلو ببینند.
این چشم اندازها اغلب با موسیقی زیبا همراه بود. غالباً در توصیفات تصویری از یک تونل وجود داشت که در انتهای آن نوری بسیار روشن دیده می شود و باعث ایجاد احساس آرامش و آرامش می شود.
زندگی پس از مرگ: برای پایان دادن به آن خیلی زود است
دانشمندان همیشه تلاش می کنند تا با حقایق و شواهد عینی کار کنند ، این امر احتمال راستی آزمایی در طول آزمایش را نشان می دهد. آن بعد معنوی ، که ظاهراً یک روح نامیرا در آن وجود دارد ، یک موضوع دنیای مادی نیست ، فاقد ویژگی های جسمی است. بنابراین ، هیچ حسگر حساسی قادر به تعیین اینکه کسانی که تجربه های متعالی را تجربه می کنند ، نیستند.
با جمع بندی آنچه گفته شد ، می توان نتیجه گرفت که در آینده نزدیک به سختی می توان به مسئله وجود زندگی پس از مرگ پایان داد. دانشمندان مادی گرای احتمال وجود پس از مرگ را انکار می کنند و مفهوم "روح" را به رسمیت نمی شناسند. کسانی که به وجود ابعاد دیگر واقعیت اعتقاد دارند ، هرگز حتی به دقیق ترین ، هماهنگ ترین و قانع کننده ترین محاسبات دانشمندان بسنده نخواهند کرد.
