آثار مقدسین از کجا آمده است؟

فهرست مطالب:

آثار مقدسین از کجا آمده است؟
آثار مقدسین از کجا آمده است؟

تصویری: آثار مقدسین از کجا آمده است؟

تصویری: آثار مقدسین از کجا آمده است؟
تصویری: دروس مقدماتی مسیحیت - درس اول - آیا کتاب مقدس کلام الهی است؟ 2024, مارس
Anonim

سالانه هزاران نفر از اماکن مقدس دیدن می کنند. اینها شامل معابد و صومعه هایی است که می توانید بقاع متبرکه را عبادت کنید. بسیاری با آرزوها ، امیدها و با ایمان به امکان بهبودی معجزه آسا از یک بیماری صعب العلاج - چنین اعتقادی به معجزات مرتبط با بقاع متبرکه است.

بخشی از یادگارهای مقدس جان داوودی
بخشی از یادگارهای مقدس جان داوودی

در مسیحیت ، رسم است که بقایای افرادی را که توسط کلیسا قدیس شده اند ، به عنوان یادگار مقدس می خوانند. با این حال ، این اصطلاح را می توان نه تنها در مورد بقایای بدن به همین ترتیب ، بلکه همچنین در مورد وسایل شخصی مقدس ، لباس او - در یک کلام ، به هر شی مادی که با مقدس تماس گرفت ، اعمال می شود.

خاستگاه بقاع متبرکه

کلیسای مسیحی (برخلاف برخی از حرکات بدعتگذار) هرگز بدن فیزیکی شخص را چیزی بد ، گناهکار "از نظر تعریف" و منبع شر نمی دانست. برعکس ، بدن "معبد روح القدس" است و درجه گناهکاری آن منحصراً بر اساس گناهکاری است که روح در آن ساکن است. برعکس ، اگر شخصی زندگی صالح داشت ، کاری را به نام خدا انجام داد ، فضل خدا را کسب کرد ، این لطف نه تنها به روح ، بلکه به بدن یک شخص مقدس نیز تسری می یابد. و حتی پس از مرگ مقدس ، بقایای او ("یادگارها" در Slav Slav Church) منبع فیض است.

به همین دلیل است که از قرن های اول وجود ایمان مسیحی ، پیروان آن بقایای زاهدان را با دقت حفظ کرده اند. غالباً اینها استخوانهای جداگانه یا حتی خاکستر بودند - به هر حال ، بسیاری از شهدا سوزانده شدند یا به رحمت شکارچیان ریخته شدند.

متعاقباً ، آنها شروع به مداوا با بقایای نه تنها شهدا ، بلکه سایر مقدسین نیز به همین روش کردند.

احترام به یادگارها

احترام به بقاع متبرکه در کلیسا نه تنها در حفظ آنها ، بلکه در ایجاد تعطیلات کلیسا اختصاص یافته به کسب یا انتقال آثار این یا آن مقدس ، در ساخت کلیساهای مقدس ، معابد و صومعه ها بیش از یادگارها ، در تخمگذار ذرات آثار در پایه های تختهای کلیسا.

داستانهای بسیاری درباره معجزات وجود دارد که با آثار مقدس مرتبط است. این همیشه در مورد معالجات معجزه آسا نیست. به عنوان مثال ، در زمان سلطنت امپراطور کنستانتیوس در انطاکیه ، یک فاجعه سقوط اخلاقی ، بازگشت به آیین های بت پرستی ، عیاشی های لجام گسیخته در مکان های فرقه های بت پرست سابق وجود داشت. اما به محض اینکه در آن قسمت ها کلیسایی ساخته شد که یادگارهای شهید مطه Babر بابیلا به آن منتقل شد و عیاشی ها متوقف شد! شاید مردم به راحتی احساس شرم کنند ، یا شاید لطف بقاع متبرکه واقعاً آنها را تحت تأثیر قرار داده است - اما به هر ترتیب یا این هدف ، محقق شد.

غالباً آثار مقدس به عنوان اجساد فساد ناپذیر مقدسین ارائه می شود. در ابتدا ، چنین ایده ای در کلیسای ارتدکس وجود نداشت ؛ این ایده نسبتاً دیر - در قرن 18 و 19 - گسترش یافت. شاید این ایده از غرب آمده باشد ، روحانیون ارتدکس تلاش ناموفقی برای مبارزه با آن انجام دادند. این خرافه پس از انقلاب اکتبر نقش منفی داشت. نمایندگان دولت جدید ، به دنبال "افشای دروغهای كلیساها" ، اغلب به تشریح عمومی سرطان با آثار مقدس متوسل می شدند. م Belمنان به جای اجساد غیر قابل فساد قابل انتظار ، استخوان می دیدند و حتی بسیاری می توانستند از ایمان روی گردان شوند.

در بعضی موارد ، فسادناپذیری آثار به وجود می آید ، اما این یک معجزه خاص محسوب می شود ، و نه یک مبنای اجباری برای مقدس شدن.

توصیه شده: