بالون … احتمالاً یکی از محبوب ترین تصاویر شاعرانه است. برخلاف سیب نیوتن و هر چیز فیزیکی که به زمین می افتد ، بالون به آسمان می تازد. مثل یک خیال جسورانه انسانی.
توپ ، به سختی توسط دهان باد می شود ، بی وزن می شود. فقط پوسته آن ، لاتکس ، آن را کمی سنگین تر می کند ، بنابراین بالن صورتی شما روی کاناپه قرار می گیرد و در وسط اتاق آویزان نمی شود. اگر بالون با گاز سبک تری از هوا ، مثلاً هلیوم پمپ شود ، تمایل دارد به سمت بالا پرواز کند. این آرزو برای پرواز ، که توسط بالن های رنگارنگ داده می شود ، جذابیت منحصر به فردی به هر موکب جشن می دهد: کارناوال ، رژه روز اول ماه مه ، مراسم عزاداری که توسط E. Hemingway خوانده می شود. در یک شادی خسته کننده ، نخ اتصال و بالون را رها می کنید پرواز کرد. در اینجا او کوچکتر و کوچکتر می شود. دانشمندان جدی می گویند که با بالا رفتن از ارتفاع جایی که فشار خارجی با فشار داخلی در اثر کمبود زیاد هوا مقایسه می شود ، بالون یخ می زند. اما نه همیشه و هر توپی به این ارتفاع مطلوب نمی رسد. بیشتر اوقات ، توپ با بالا و بالاتر رفتن ، به تدریج متورم و منفجر می شود. در برابر پوسته مقاومت نمی کند ، با فشار از داخل می ترکد. با صدای بلند منفجر می شود که طبیعتاً روی زمین شنیده نمی شود. گفته می شود که بالن های باد شده با هلیوم احتمالاً ترکیده می شوند ، زیرا بسیار بالاتر می روند. بالونی که به آسمان رها می شود ، ممکن است به دلیل تنگی کافی ، به تدریج از بین برود و به زمین بیفتد یا در بالای درختان واقع در چند کیلومتری بر اساس یک نسخه ، مشهورترین مسافر در بالن ها - خرس المپیک - در منطقه لنینسکی پروسپکت مسکو فرود آمد. در همان زمان ، همانطور که شاهدان عینی می گویند ، این نماد شش متری تعطیلات چادر آبجو را به شدت ترساند و آن را زمین زد. آنها می گویند که مدتی نماد المپیک -80 مسکو نمایشگاهی در VDNKh بود. سپس ادعا شد كه یك شركت آلمان غربی می خواست آن را بخرد ، اما این معامله عملی نشد. سرنوشت بیشتر خرس المپیک مشخص نیست. بالون ها کجا دور می شوند؟..
