در پایان دهه 30 قرن گذشته ، فیزیکدانان به این نتیجه رسیدند که انجام یک واکنش زنجیره ای هسته ای که منجر به انفجار نیروی عظیم شود ، ممکن است. مشخص شده است که برخی از مواد رادیواکتیو می توانند منبعی از انرژی فوق العاده قدرتمند باشند. این یافته ها به عنوان نقطه آغازین تولید بمب اتمی که توازن قدرت را در کره زمین تغییر داد ، عمل کردند.
توسعه بمب اتمی
ایده ایجاد بمب اتمی متخصصان بسیاری از کشورها را به خود جلب کرد. دانشمندان و مهندسان ایالات متحده ، اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی ، انگلیس ، آلمان و ژاپن روی این تحولات کار کردند. آمریکایی ها که از بهترین پایگاه فناوری و مواد اولیه برخوردار بودند و همچنین توانسته بودند قدرتمندترین منابع فکری آن زمان را به خود جلب کنند ، به ویژه در این زمینه فعال بودند.
دولت ایالات متحده ایجاد فیزیکی را در کوتاهترین زمان ممکن برای فیزیکدانان تعیین کرده است که می تواند به دورترین نقطه کره زمین تحویل داده شود.
لوس آلاموس ، واقع در صحرای خالی از سکنه نیومکزیکو ، به مرکز تحقیقات هسته ای آمریکا تبدیل شد. بسیاری از دانشمندان ، طراحان ، مهندسان و ارتش بر روی این پروژه کاملاً مخفی کار می کردند ، در حالی که فیزیکدان نظری با تجربه رابرت اوپنهایمر ، که اغلب او را "پدر" سلاح های اتمی می نامند ، عهده دار کل کار بود. تحت نظر وی ، بهترین متخصصان در سراسر جهان فناوری یک انفجار اتمی کنترل شده را توسعه دادند ، بدون اینکه یک دقیقه روند جستجو را قطع کنند.
در پاییز سال 1944 ، فعالیت های ایجاد اولین بمب اتمی در تاریخ به طور کلی به پایان رسید. در این زمان ، یک هنگ ویژه هواپیمایی در ایالات متحده تشکیل شده بود که قرار بود وظایف تحویل سلاح های کشنده را به مکان های استفاده آنها انجام دهد. خلبانان هنگ تحت آموزش ویژه ای ، پروازهای آموزشی را در ارتفاعات مختلف و در شرایط نزدیک به جنگ انجام می دادند.
اولین بمباران های اتمی
در اواسط سال 1945 ، طراحان آمریکایی توانستند دو دستگاه هسته ای آماده برای استفاده را جمع کنند. اولین اهداف برای این اعتصاب نیز انتخاب شدند. ژاپن در آن زمان دشمن استراتژیک ایالات متحده بود.
رهبران آمریكا تصمیم گرفتند كه اولین حملات اتمی را به دو شهر ژاپن آغاز كنند تا نه تنها ژاپن ، بلكه سایر كشورها از جمله اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی را نیز مرعوب كنند.
در ششم و نهم آگوست 1945 ، بمب افکن های آمریکایی اولین بمب های اتمی را بر روی ساکنان بی اعتنا به شهرهای ژاپن مانند هیروشیما و ناگازاکی انداختند. در نتیجه ، بیش از صد هزار نفر در اثر تابش گرما و موج شوک جان خود را از دست دادند. چنین عواقب ناگوار استفاده از سلاح های بی سابقه بود. جهان وارد مرحله جدیدی از توسعه خود شده است.
با این حال ، انحصار ایالات متحده در استفاده نظامی از این اتم خیلی طولانی نبود. اتحاد جماهیر شوروی همچنین بشدت به دنبال راههای اجرای عملی اصول زیربنایی سلاحهای هسته ای بود. ایگور کورچاتوف ریاست کار مجموعه دانشمندان و مخترعین شوروی را بر عهده داشت. در آگوست 1949 ، آزمایشات بمب اتمی شوروی ، که نام کاربری RDS-1 را دریافت کرد ، با موفقیت انجام شد. تعادل شکننده نظامی در جهان برقرار شد.
