تولید سفارش قدیمی ترین رویه قضایی است که عناصری از آن در حقوق روم یافت می شود. از سال 1995 ، دستور دادگاه در مراحل قانونی روسیه احیا شد. با این حال ، دامنه تولید سفارش و امکانات آن محدود است.
تولید سفارش یکی از اشکال دادرسی مختصر است. هدف از معرفی این فرم ساده سازی رویه برخی از دادرسی های دادگاه برای شرکت کنندگان در روند است.
مقررات مربوط به حکم دادگاه توسط قانون آیین دادرسی مدنی فدراسیون روسیه در Ch اداره می شود. بخش 11 "دادرسی در دادگاه بدوی".
علائم تولید سفارش
در مورد دادرسی دادرسی ، پرونده قضایی به این ترتیب انجام نمی شود و تصمیم دادگاه (دستور) فقط توسط قاضی براساس اسناد ارسالی صادر می شود.
حکم دادگاه فقط در صورت عدم اشاره به عدم وجود اختلاف قابل صدور است ، یعنی نشانه اصلی حکم دادگاه غیر قابل انکار است.
جنبه های مثبت تولید سفارش
در دادرسی دستور داده شده ، نیازی به حضور شخصاً در دادگاه نیست. قاضی به تنهایی اسناد ارسالی را بررسی می کند و بر اساس تجزیه و تحلیل ، در مدت زمان بیش از 5 روز ، در این نوع دادرسی - یک دستور - تصمیم می گیرد.
یک مزیت بارز دادرسی دفتری کارآیی است.
حکم دادگاه هم یک تصمیم دادگاه است و هم یک سند اجرایی. یعنی بدهکاری که دستور را دریافت کرده موظف است فوراً تصمیم را رعایت کند.
صدور حکم دادگاه تأیید داده های ارسالی را فراهم نمی کند ، بنابراین ، هر مبلغی که ادعا می کند می تواند برای جایزه ارائه شود.
حکم دادگاه قابل اعتراض نیست.
معایب تولید سفارش
معایب را می توان به دو دسته تقسیم كرد ، یكی از آنها توضیح كافی هنجارهای قانونی برای تنظیم قانونی كامل تولید سفارش نیست.
با پذیرش پرونده ای به قاضی ، مشکلات ممکن است بوجود آیند. برخی از مقررات قانون آیین دادرسی مدنی در مورد تولید سفارش ، تفسیرهای مختلفی دارند و به قاضی اجازه می دهند طبق صلاحدید خود عمل کند. به عنوان مثال ، در صورت عدم ارائه اطلاعات در مورد محل اقامت بدهکار ، شروع یک پرونده ممکن است رد شود.
صدور دستور فقط در مواردی که توسط لیست محدودی از الزامات مشخص شده در هنر ذکر شده است ، قابل انجام است. 122 قانون آیین دادرسی مدنی فدراسیون روسیه.
دسته دوم مربوط به مکانیسم های اجرای سفارش است. این دستور منوط به لغو اجباری دادگاه در صورتی است که ظرف 10 روز اعتراض از بدهکار دریافت شود و نیازی به ذکر موقعیت قانونی در اعتراض نیست ، کافی است غیابی نسبت به پرونده ابراز اختلاف کند.
بنابراین ، برخی از محققان تمایل دارند که در دادرسی جداگانه ای ، حکم دادگاه را جدا نکنند ، بلکه آن را به عنوان یک رویه پیش از دادرسی ، دارای یک ویژگی جایگزین ، در نظر می گیرند که طی آن بحث و جدال یا بحث برانگیز بودن موضوع روشن می شود.
