ایالات متحده آمریكا به طور سنتی یكی از دموكراتیك ترین ایالت هایی است كه شهروندان آن آزادی های شخصی و سیاسی را تضمین می كنند. با این حال ، حتی یک قرن و نیم پیش ، برده داری در ایالات متحده رونق گرفت. بردگان سیاه پوست ، که اجدادشان زمانی از آفریقا به قاره آمریکای شمالی آورده شده بودند ، فقط در اواسط دهه 1860 آزاد شدند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
برده داری در ایالات متحده به طور رسمی در ژوئن 1862 از بین رفت. به همین منظور ، قانون ویژه ای صادر شد که به احترام رئیس جمهور آبراهام لینکلن امضا شد. اما از بین بردن بردگی با یک ضربه قلم غیرممکن بود. برای اینکه این قانون به اجرا درآید ، و جمعیت سیاه پوست برده در ایالت های جنوبی از آزادی مورد انتظار مدت زیادی برخوردار شوند ، دولت آمریکا نیاز به جنگ داخلی داشت.
گام 2
جنبش برای رهایی بردگان در سومین قرن اول قرن نوزدهم در ایالات متحده آغاز شد ، بسیار زودتر از لحظه ای که ایده از بین بردن برده داری در بالاترین سطح ایالت حمایت شد. شهروندان دلسوز کشور در جوامعی متحد شده اند که برای حقوق بردگان سیاه مبارزه می کنند. این جنبش را الغای گرایی نامیدند. حتی سعی شد با بردن نیروی مسلح برده ها آزاد شوند ، اما این کار با ناکامی پایان یافت.
مرحله 3
برده داری یکی از دلایل جنگ داخلی بود که در ایالات متحده رخ داد. مخالفت شمال در مقابل جنوب دلایل قانع کننده دیگری نیز داشت ، اما وجود برده داری یکی از شدیدترین آنها بود. در ایالت های شمالی ، روابط سرمایه داری به طور فعال در حال توسعه بود و نیاز به نیروی کار ارزان و رایگان داشت. و در این زمان ، برده ها هنوز در مزارع جنوب کشور کار می کردند. تناقضی بوجود آمد که در جریان درگیری مسلحانه برطرف شد.
مرحله 4
رهایی بردگان با شروع جنگ داخلی که از سال 1861 آغاز شد ، آغاز شد. این بیش از چهار سال به طول انجامید. قانون رهایی بردگان ، که در طول جنگ تصویب شد ، در واقع لغو روابط قبلی را که مانع توسعه مترقی ایالات متحده بود ، اعلام کرد ، اما نتیجه جنگها مدتها مبهم بود. هنوز سیاه پوستان آمریکایی با اشتیاق فراوان لایحه لغو برده داری در جنوب را پذیرفتند.
مرحله 5
مرحله بعدی در رهایی بردگان اعلامیه مربوطه بود که توسط رئیس جمهور لینکلن امضا شد. همه ، بلا استثنا ، برده هایی که در جنوب زندگی می کردند را آزاد اعلام کرد. رئیس جمهور آگاه بود که این بیانیه بدون اصلاح قانون اساسی کشور مبنای حقوقی قابل اعتمادی ندارد.
مرحله 6
فقط اصلاحیه ای که در قانون اساسی کشور انجام شد سرانجام می تواند سرنوشت برده داری را رقم بزند. چنین تغییری صاحبان برده را از داشتن مبنای حقوقی برای مطالبه مال زندگی خود محروم می کند. در سال 1865 ، سیزدهمین متمم قانون اساسی آمریکا تصویب و توسط پارلمان تصویب شد. این کار اجباری برده را در ایالات متحده غیرقانونی اعلام کرد. اما این تصمیمات فقط پس از پیروزی شمالی ها در جنگ داخلی قدرت واقعی در سراسر کشور پیدا کرد.
