همه نمی دانند که پیشوند رایج "oglu" ، هنگام نوشتن و تلفظ ، به عنوان مثال ، نام های خاص آذربایجانی ، معنی دیگری غیر از "پسر" ندارد.
اصول نامگذاری
برخلاف اصل ساختن نامی به زبان روسی ، که به طور سنتی از ترکیبی پیچیده از نام اصلی شخص در هنگام تولد ، نام خانوادگی و نام خانوادگی وی تشکیل شده است - نام مشتق شده پدرش ، مردمان شرقی استفاده می کنند شماره گذاری مشروط کلمات در نام های خاص آنها. نام خانوادگی معمولاً در وهله اول قرار می گیرد ، سپس نام شخص در انتها قرار می گیرد - نام پدر خودش با اضافه شدن پیشوند "oglu" ، معنای دیگری جز تعلق به جنسیت مردانه ندارد. جالب است که برای تعیین یک زن ، یعنی یک دختر ، "kyzy" یک کلمه کاملا متفاوت استفاده می شود ، که به معنای واقعی کلمه "دختر" ترجمه می شود.
به طور دقیق در ترجمه مستقیم از ترکی ، "اوغلو" به معنی "پسر پدر" است. از نظر ویژگی های ساخت زبان مردم ترک ، کلمه "اوغلو" به جای پایان دادن به نام مستعار ، که برای ما مترادف با "ویچ" است ، استفاده می شود ، یعنی فرزندان بول و فواد ، که به معنای معمول زبان روسی نام های بولیویچ و فوادوویچ را دارند ، حتی در اسناد رسمی نیز به عنوان بول اوغلو و فواد اوغلو ثبت خواهند شد.
نام شناسنامه
در ادبیات رسمی ، این اضافات به نام معمولاً نام اختصاری خوانده می شود ، ذره ای دارای اهمیت عملکردی مهم برای زمان های به اصطلاح "قبل از خانواده" ، زمانی که وجود کلمه "اوغلو" تنها راه برای نشان دادن است تعلق یک فرد به یک خانواده ، برای گفتن در مورد اجدادش ، با توسل به نامهای پیچیده و مرکب.
امروز ذره "oglu" یا "uly" معنای اصلی خود را از دست داده است و فقط برای اهداف صحیح شکل گیری نام میانی است. در زمانهای نه چندان دور وجود اتحاد جماهیر شوروی ، چنین نامهای ترکیبی متعلق به قزاق ها ، آذربایجانی ها ، تاجیکان ، آبخازی ها نه تنها تلفظ نمی شدند ، بلکه به معنای واقعی کلمه در اسناد مهم مانند مثال ، شناسنامه شخص ثبت می شدند.
امروزه چنین پسوندی به جای عنصر اجباری نام شخص ، یک تجاوز غیرضروری یا یک پیوست محترمانه تلقی می شود.
با توجه به قوانین رسمی نوشتن و درک نام و نام خانوادگی ترکیبی ، پیشوند "اوغلو" ، که بخشی جدایی ناپذیر از نام های به اصطلاح شرقی است ، با یک خط با نام اصلی نوشته می شود ، آن را یک تعیین می کنند از روابط خانوادگی موجود و اجازه می دهد تا هم در نسخه اصلی خود استفاده شود و هم جایگزین رفتارهای مدرن و قابل فهم روسی زبان در قالب پایان لازم برای نام مستعار شود. در کشورهای اروپایی ، سنت نامگذاری با نام مستعار وجود ندارد و بنابراین چنین پیشوندی در اسناد ترجمه یا ثبت نمی شود.
