به هر بارشی که شامل آلاینده ها - اکسیدهای ازت ، گوگرد و سایر اکسیدهای اسیدی باشد - باران اسیدی گفته می شود. عواقب چنین پدیده هواشناسی برای محیط زیست اسفناک است: آنها گیاهان را از بین می برند ، غذا را از حیوانات محروم می کنند و بدن را آلوده می کنند. یک فرد همچنین از باران اسیدی رنج می برد ، بدن در اثر آلودگی با ظهور تعدادی بیماری واکنش نشان می دهد.
باران اسیدی چیست؟
آب معمولی باران واکنش کمی اسیدی دارد ، زیرا هوا ، جایی که ذرات رطوبت تشکیل می شود ، حاوی دی اکسید کربن است. اما اگر جو حاوی محتوای آلاینده های ساطع شده از اتومبیل ها ، نیروگاه های متالورژی ، نیروگاه ها و سایر فعالیت های انسانی باشد ، در این صورت آب با این ترکیبات واکنش نشان می دهد و pH آن کاهش می یابد. این ماده حاوی اسیدهای سولفوریک ، نیتروژن ، گوگردی ، نیتریک و سایر اسیدها است. و هنگام ریزش بر روی زمین به صورت باران ، برف یا انواع دیگر بارندگی (از جمله مه) ، این مواد با محیط زیست تداخل می کنند و تأثیر سو det بر آن دارند.
اثرات باران اسیدی
اگر باران اسیدی در ناحیه بدن آبها - بیش از رودخانه ها ، دریاچه ها ، دریاها مشاهده شود ، آب موجود در آنها نیز به تدریج شروع به اکسید شدن می کند ، اگرچه با تأثیرات کوچک ، به طور فعال در برابر تغییرات pH مقاومت می کند. اما اگر باران های اسیدی به طور منظم رخ دهند ، این مقاومت کاهش می یابد ، در نتیجه ، وضعیت اکولوژیکی بدن کاهش می یابد. با غلظت زیاد اسیدها در آب ، موجوداتی که در آن زندگی می کنند ، اغلب حشرات ، شروع به مرگ می کنند. به عنوان مثال ، مگس های شب به روز نمی توانند با PH بیش از 5 ، 5 زندگی کنند. ماهی ها در برابر چنین آلودگی مقاومت بیشتری دارند ، اما اگر حشرات از بین بروند ، ناگزیر زنجیره غذایی مختل می شود: به عنوان مثال ، ماهی قزل آلا که تغذیه می کند در این مگس ها با کمبود غذا مواجه است. در نتیجه ، تعداد ماهیان در مخزن نیز کاهش می یابد.
برخی از ماهی ها می توانند در آب اسیدی وجود داشته باشند ، اما نمی توانند فرزندان در آن پرورش دهند ، که همچنین منجر به مرگ جمعیت می شود.
اگر باران اسیدی روی جنگل ها ببارد ، برگ درختان فرو می ریزد و می ریزد. اغلب اوقات ، درختان بلندی که خود را در ابرهای اسیدی می بینند ، در معرض این اثر قرار می گیرند. بارش ناچیز با اسیدیته بالا ، جنگل ها را با سرعت کم و نامحسوس از بین می برد: آنها به تدریج حاصلخیزی خاک را کاهش می دهند و آن را با سم اشباع می کنند ، گیاهان شروع به درد می کنند و به آرامی از بین می روند.
اتومبیل هایی که باعث آلودگی هوا می شوند ، پس از آن رنج می برند: بارش اسیدی پوشش محافظ آنها را از بین می برد. چنین بارانی برای سازه های ساخته شده توسط بشر خطر کمتری ندارد: ساختمان ها و بناهای تاریخی ساخته شده از سنگ مرمر یا سنگ آهک به معنای واقعی کلمه خورده می شوند ، زیرا کلسیت از آنها شسته می شود.
سنگهای گرانیتی و ماسه ای مقاومت بیشتری در برابر اسیدها دارند.
باران اسیدی همچنین خطری برای سلامتی انسان است. از نظر ظاهری ، نمی توان آنها را تشخیص داد ، آنها مانند باران معمولی به نظر می رسند ، بو یا طعم خاصی ندارند و به احساسات ناخوشایندی روی پوست منجر نمی شوند. نه تنها هنگام بارندگی ، بلکه هنگام شنا در رودخانه یا دریاچه نیز می توانید در معرض اسیدها قرار بگیرید. این منجر به افزایش خطر بیماری های قلبی عروقی ، بیماری های تنفسی - آسم ، برونشیت ، سینوزیت می شود.
