سلطنت نوعی حکومت است که در آن عالی ترین قدرت در ایالت متعلق به یک شخص است که پادشاه نامیده می شود و همچنین به ارث می رسد. هم شاه و هم امپراطور ، شاه ، سلطان ، دوک ، خان و … می توانند مانند یک پادشاه عمل کنند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
چهار ویژگی اصلی وجود دارد که نشانگر سلطنت است:
- قدرت در دولت متعلق به یک حاکم برای زندگی است.
- قدرت در دولت به ارث رسیده است.
- پادشاه شخصیت وحدت ملت است و نماینده کشور در سطح بین المللی است.
- پادشاه مستقل است و از مصونیت قانونی برخوردار است.
در واقع ، تمام ایالتهایی که سلطنتی تلقی می شوند از معیارهای فوق برخوردار نیستند. علاوه بر این ، معمولاً ترسیم مرز بین جمهوری و سلطنت کار آسانی نیست.
گام 2
سلطنت ها با توجه به دامنه محدودیت ها تقسیم می شوند:
- سلطنت مطلق (تمام قدرت در دست سلطنت است و مقامات کاملاً تابع او هستند) ؛
- سلطنت مشروطه (قدرت پادشاه با قانون اساسی فعلی ، یا سنت ها یا حقوق نانوشته محدود می شود).
مرحله 3
به نوبه خود ، سلطنت مشروطه به دو نوع تقسیم می شود:
- پارلمانی (عملکردهای پادشاه به نماینده کاهش می یابد ، اما او قدرت واقعی ندارد) ؛
- دو گانه (قدرت سلطنت توسط پارلمان و قانون اساسی فعلی در زمینه قانونگذاری محدود شده است ، در مرزهای آنها آزادی تصمیم گیری دارد).
مرحله 4
با توجه به ساختار سنتی ، سلطنت ها به انواع زیر تقسیم می شوند:
- شرق باستان (باستانی ترین شکل دولت دارای ویژگی های منحصر به فرد خود بود) ؛
- فئودالی (قرون وسطایی نیز نامیده می شود) ؛
- مذهبی (قدرت متعلق به رئیس کلیسا یا رهبر مذهبی است).
مرحله 5
علاوه بر این ، با توجه به مراحل توسعه آن ، سلطنت فئودال به:
- اوایل فئودالی ؛
- میراث دار ؛
- نماینده املاک ؛
- مطلق.
مرحله 6
از جمله مزایای سلطنت عبارتند از: آماده سازی پادشاه آینده برای قدرت از بدو تولد. امکان برگزاری رویدادهایی که در طولانی مدت مفید باشند. مسئولیت پادشاه در قبال دولت ؛ شناخت جانشین ، که خطر شوک و غیره را به حداقل می رساند. این معایب عبارتند از: عدم مسئولیت قانونی پادشاه. انتخاب یک حاکم جدید به طور تصادفی و نه با رأی دادن به شایسته ترین و غیره
