مترو را نمی توان به رایج ترین حالت های حمل و نقل نسبت داد. کمی بیش از یک و نیمصد شهر روی کره زمین می توانند با چنین ساختار زیرزمینی افتخار کنند. در همان شهرهایی که مدتهاست مترو جزئی از زندگی آنها شده است ، مقامات معمولاً سعی می کنند جلوه ای جذاب به ایستگاهها بدهند که ممکن است بعضی از میراث فرهنگی به آن حسادت کنند. به گفته کارشناسان ، عمیق ترین مترو جهان در پیونگ یانگ واقع شده است.
عمیق ترین ایستگاه های مترو
ایستگاه های مترو متعددی در جهان وجود دارد که ادعا می کنند بزرگترین ایستگاه هستند. یکی از آنها ایستگاه Arsenalnaya در پایتخت اوکراین ، کیف است. عمق آن کمی بیش از یکصد متر است. اما این ایستگاه در زیر یک تپه ساخته شده است ، بنابراین کارشناسان در مورد در نظر گرفتن عمق آن نسبت به سطح زمین یا نسبت به سطح دریا اختلاف نظر دارند.
و مترو روسیه چطور؟ عمق ایستگاه Admiralteyskaya در سن پترزبورگ نیز بیش از صد متر است. به احتمال زیاد ، این تاسیسات مترو عمیق ترین در روسیه تا کنون خواهد بود. از ایستگاه پارک پوبدی واقع در مسکو پایین تر است. عمق آن حدود 90 متر است.
در مورد عمق متوسط ایستگاه ها ، از این نظر ، سنت پترزبورگ هنوز هم یکی از رهبران جهان محسوب می شود.
مترو پیونگ یانگ
برخی از کارشناسان بر این باورند که عمیق ترین مترو جهان در پایتخت کره شمالی ، پیونگ یانگ ساخته شده است. اطلاعاتی وجود دارد که به طور متوسط ، عمق ایستگاه های آن از 110 تا 120 متر متغیر است و در برخی از نقاط در طول حرکت ، قطارها حتی تا 150 متر پایین می آیند.
مترو در پیونگ یانگ با شکوه زیادی تزئین شده و تا حد زیادی اهداف ایدئولوژیک را دنبال می کند. نام ایستگاه ها با مضامین انقلابی مرتبط هستند. سکوها و لابی های ایستگاه ها که به سبک رئالیسم سوسیالیستی طراحی شده اند ، دارای تذهیب و موزاییک فراوان است که باید گواهی بر شکوفایی کره کمونیست باشد.
در ایستگاه ها و کالسکه ها ، اغلب می توانید پرتره ای از رهبران کشور پیدا کنید. اما تبلیغات در مترو کره شمالی یافت نمی شود.
مترو پیونگ یانگ فقط شامل دو خط است که در دهه 70 قرن گذشته به بهره برداری رسید. طول مسیر ریلی کمی بیش از بیست کیلومتر است. وسیله حمل و نقل هر قطار چهار واگن است که طول هر کدام بیست متر است. ابعاد قطار با طول سکو مترو مطابقت دارد.
سیستم روشنایی آسانسورها کاملاً اصلی است: لامپهای متروی پیونگ یانگ در دیوارها و سقف جاسازی نشده اند ، بلکه در خود پله برقی تعبیه شده اند. فقط چند ایستگاه برای گردشگران خارجی باز است ؛ بازدید کنندگان از کشورهای دیگر اجازه ورود به سایر قسمت های مترو را ندارند. شاید این به این دلیل باشد که مترو در کشور از اهمیت استراتژیک برخوردار است - می تواند به عنوان یک پناهگاه بمب استفاده شود.
