نوعی از افراد وجود دارند که از نظر سواد و هجی مشکلی ندارند. معمولاً گفته می شود که چنین افرادی "سواد ذاتی" دارند. اما آیا واقعاً وجود دارد یا فقط یک افسانه است؟ مدت هاست که بحث بر سر این موضوع فروکش نکرده است.
ضروری
- - داستان،
- - مجموعه ای از دیکته ها ،
- - یک کتاب درسی در زبان روسی.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در حقیقت ، عبارت "سواد ذاتی" کاملاً درست نیست. به هر حال ، مفهوم "سواد" به معنای دانستن قوانین دستور زبان و توانایی استفاده از آنها است. بنابراین ، در اصل ، نمی تواند "مادرزادی" باشد ، زیرا "مادرزادی" نیست. دانش از طریق ژنتیکی منتقل نمی شود. چیزی که مردم آن را "سواد ذاتی" می نامند درست تر خواهد بود اگر "حس زبان" بنامیم ، یعنی توانایی پیمایش سریع قوانین زبان. اگرچه مادرزادی ممکن است زمینه ای برای یادگیری موضوعات خاص باشد. به عنوان مثال ، اگر شخصی دارای قسمتهای بهتری از مغز باشد که مسئولیت تفکر منطقی را دارند ، تحصیل علوم دقیق مانند فیزیک یا ریاضیات برای او آسان تر خواهد بود. این را می توان با توانایی های دیگر مقایسه کرد - برای موسیقی یا ورزش. بنابراین "سواد" امری اکتسابی است.
گام 2
آنچه "سواد ذاتی" نامیده می شود در درجه اول تحت تأثیر حافظه ، به ویژه حافظه تصویری است. به عنوان یک قاعده ، افرادی که دارای این دارایی هستند ، در کودکی مطالب زیادی را می خوانند. مخصوصاً اگر آنها ادبیات کلاسیک بخوانند. سطح بالای فکری و فرهنگی این آثار و همچنین متن دستوری صحیحاً به خاطر سپرده می شود. و اگر زیاد بخوانید ، با گذشت زمان ، مغز قادر است اطلاعات جمع شده را به گونه ای پردازش کند که به طور مستقل الگوریتمی برای دستور زبان و هجی درست ساخته شود.
مرحله 3
علاوه بر این ، محیطی که کودک در آن بزرگ شده نقش مهمی دارد. به عنوان مثال ، اگر خانواده ای به برخی از گویش ها صحبت كند و كودك سپس به مدرسه روسی زبان برود ، مسیریابی برای او بسیار دشوارتر از كسی است كه توسط والدین روسی زبان تربیت شده باشد. این مورد در مورد کودکان بزرگ شده در یک خانواده دوزبانه نیز صدق می کند - مخلوطی از دستور زبان از دو زبان در ناخودآگاه کودک ایجاد می شود. نمونه بارز اوضاع در دانشگاه های آلمان است - در برخی از تخصص ها ، اگر دانشجویان از منطقه ای با گویش بسیار متفاوت از زبان ادبیات بیایند ، به زبان آلمانی دوباره آموزش داده می شود.
مرحله 4
بنابراین ، "سواد ذاتی" از طریق عوامل مختلفی شکل می گیرد: محیطی که کودک در آن بزرگ شده است ، یک حافظه خوب ، خواندن ادبیات ، حفظ قوانین زبان و البته تمرین. برای توسعه "سواد" نیاز به آموزش مداوم است. هنگام نوشتن دستورالعمل ها ، کودک یاد می گیرد که از واژگان انباشته شده ، اصول املایی که در حافظه او ذخیره شده است و زنجیره تشکیل شده "سواد منطقی" به گونه ای استفاده کند که با گذشت زمان فرمول های قوانین فراموش شود ، و فرد همچنان با صلاحیت "روی دستگاه" خواهد نوشت. این تأثیر را "سواد ذاتی" می نامند.
