جمله "برای بیش از سه آماده نشو" برای روس های مدرن از فیلم های تخیلی و تاریخی مربوط به دوران قبل از انقلاب آشنا است. به طور معمول ، در چنین آثاری ، این عبارت در لب افسران پلیس یا ژاندارم ها نهفته است.
در جامعه مدرن ، درک معنای واقعی این عبارت از قبل دشوار است ، بنابراین می تواند با واقعیت های کاملاً متفاوتی همراه باشد ، نه با واقعیت هایی که باعث بوجود آمدن آن شده اند.
چه کسی سه نفری جمع می شود
الزام "بیش از سه نفر جمع نشدن" ممکن است ارتباطی با عرف "فکر کردن برای سه نفر" ایجاد کند. به طور سنتی ، سه مرد برای نوشیدن یک بطری ودکا ملاقات می کنند ، زیرا نوشیدن این نوشیدنی الکلی به تنهایی مظهر اعتیاد به الکل محسوب می شود ، که بدون شک حتی توسط کسانی که کاملاً به سو to مصرف الکل وفادار هستند ، آن را محکوم می کنند.
این س arال مطرح می شود که چرا نوشیدن ودکا فقط با سه و نه چهار یا دو مورد ضروری است ، چرا دو مرد مطمئناً سعی می کنند یک سوم را پیدا کنند. این "رسم" در زمان شوروی بوجود آمد و با قیمت یک بطری ودکا - 3 ، 52 روبل همراه بود. تقسیم این مقدار نسبت به عدد دیگر بسیار آسانتر است ، بنابراین برای یک شرکت 3 نفره تقسیم هزینه ها به طور مساوی دشوار نبود.
اما تقاضای "جمع نشدن بیش از سه" به هیچ وجه با عرف "برای سه فکر کردن" ارتباط ندارد ، این عبارت خیلی زودتر ظاهر شد - در روسیه قبل از انقلاب ، در زمان سلطنت نیکلاس دوم.
قوانین موقت برای مجامع عمومی
نیکلاس دوم به عنوان آخرین امپراطور روسیه به تاریخ پیوست. تقریباً تمام دوران سلطنت وی "خط پایان" انقلاب اکتبر بود. نمی توان گفت که امپراطور هیچ تلاشی نکرده است - می توان به عنوان مثال بیانیه 1905 را به خاطر آورد ، اما متوقف کردن این روند از قبل غیرممکن بود. جامعه به معنای واقعی کلمه "احساسات انقلابی" پیدا می کرد و مقامات فقط یک کار داشتند - دفاع از خود در برابر افراد مخالف استبداد.
یکی از این تلاش ها برای محافظت از خود ، جلوگیری از ناآرامی های احتمالی ، معرفی قوانین موقت برای مجامع عمومی در سال 1906 بود. در فرمان مربوطه ، مشخص شد كه كدام جلسات علني تلقي مي شود. به همین ترتیب ، جلساتی در نظر گرفته شد که می تواند تعداد نامحدودی از افراد و همچنین افرادی که شخصاً برای برگزارکنندگان این رویداد شناخته شده نیستند ، شرکت کنند. برگزارکنندگان موظف بودند حداقل سه روز قبل از رویداد ، جلسه عمومی را به رئیس پلیس محلی اطلاع دهند.
پلیس این قوانین را حتی سختگیرانه تر از آنچه لازم بود ، اجرا کرد. برای یادآوری وضعیت توصیف شده در رمان A. Brushtein "راه جهشی به فاصله" کافی است: حتی برای دعوت میهمانان به مهمانی به مناسبت تولد یک دختر ، لازم بود از اداره پلیس اجازه بگیریم ، هرچند این رویداد یکی از کسانی نبود که به موجب حکم عمومی شناخته شدند.
پلیس وقتی كوچكترین اشاره ای به "ملاقات عمومی" در خیابان دید ، حتی با قاطعیت بیشتری عمل كرد: وقتی او دید كه حداقل گروه كمی از مردم در مورد موضوعی بحث می كنند ، پلیس شروع به پخش كردن آنها با استفاده از یك قدم كرد و خواستار "جمع نشدن بیش از سه " این عبارت به نمادی از خودکامگی و خودسری پلیس تبدیل شده است.
