صنوبر درختی جشن محسوب می شود. فقط خوشایندترین انجمن ها با آن ارتباط دارند. با این حال ، اگر به منابع تاریخی نگاه کنید ، می بینید که در ابتدا نگرش به صنوبر کاملاً متفاوت بود. اسلاوها ، که درختان را پرستش می کردند ، نه تنها چیزی شاعرانه در آن پیدا نکردند ، بلکه سعی کردند حتی هنگام ساخت خانه از غذا خوردن پرهیز کنند.
صنوبر و خرافات
با احترام ترین و باستانی ترین درخت در میان اسلاوها درخت توس بود. صنوبر درخت مرگ محسوب می شد. ذکر این درخت را می توان در کل توضیحات مراسم تشییع جنازه و سنت های مربوط به آن یافت.
شاخه های صنوبر راهی را که در آن جنازه تشییع جنازه حرکت کرده بود پوشانده بودند. آنها همچنین در خانه ای که مرحوم دراز کشیده بود ، روی زمین گذاشته شدند و منحصراً در امتداد آنها حرکت کردند.
به عنوان مثال در میان معتقدین قدیمی ، رسم بود که در ریشه های صنوبر حفر می کردند ، کمی آن را از زمین بیرون می آوردند ، بدون تابوت آن مرحوم در سوراخ حاصل می کردند و سپس صنوبر را در اصل خود کاشتند. محل.
خودكشي ها هرگز در كنار افرادي كه به مرگ خود كشته شدند دفن نشدند. آنها را بین دو درخت دفن کردند و در همان زمان ، رو به پایین برگشتند.
علاوه بر این ، در میان اسلاوی های شرقی ، شاخه ها و گل های گلدسته صنوبر یکی از رایج ترین تزئینات قبرها بود.
صنوبر قطع شده با گل و روبان تزئین شده و روی قبر پسر یا دختری که قبل از ازدواج فوت کرده نصب شده است.
در بعضی از مکان ها ، برای مدت طولانی ، ممنوعیت کاشت صنوبر در نزدیکی خانه بود. اسلاوها معتقد بودند که به این ترتیب می توان به مرگ یک عضو خانواده مرد منجر شد.
مضمون فانی در ضرب المثل ها ، سخنان و واحدهای عباراتی منعکس شده است. به عنوان مثال ، "نگاه کردن به زیر درخت" بیمار است و "افتادن در زیر درخت" مردن است. این گورستان ها "دهکده های صنوبر" نامیده می شدند و "fir domina" به معنای تابوت بود.
به طور کلی ، در نمادگرایی اسلاوی باستان ، صنوبر عقیم سازی را شخصیتی می بخشد ، و وظایف اصلی آن را پذیرایی از مردگان و بزرگداشت آنها می دانستند.
با توجه به همه موارد بالا ، می توان فهمید که چرا خانه ها هرگز از صنوبر ساخته نشده اند.
جنبه عملی
اگر غیب بودن س ofال را کنار بگذاریم و جنبه عملی صنوبر را به عنوان یک ماده ساختمانی ارزیابی کنیم ، باید توجه داشت که چوب صنوبر برای ساختن خیلی مناسب نیست - مرطوب و متخلخل است ، به خشک شدن طولانی نیاز دارد. بی توجهی به این روش زمان بر می تواند منجر به کج شدن ساختمان و ایجاد ترک شود. وقتی اکثر جنگلها از درختان برگریز ساخته می شوند و نیازی به آماده سازی ویژه قبل از ساخت ندارند ، چنین هزینه های زمانی و تلاش منطقی نیست.
علاوه بر این ، نباید فراموش کرد که صنوبر درختی بسیار صمیمی است. بسیار قابل اشتعال است و به خوبی می سوزد. در دوران باستان ، آتش سوزی یک فاجعه واقعی بود که کل روستاها را ویران کرد. بنابراین ممنوعیت ساخت مسکن از چوب صنوبر نیز ممکن است مربوط به اقدامات ایمنی در برابر آتش باشد.
