تولید صنایع دستی هنوز هم عنصری کاملاً قابل توجه در اقتصاد برخی ایالات است ، اگرچه در نگاه اول مفهومی منسوخ است. تعدادی از معیارها برای تمیز کردن صنایع دستی ، صنایع دستی و تولید کارخانه وجود دارد.
صنعتگران چه کسانی هستند؟
کلمه "صنایع دستی" از آلمانی kunster آمده است که به معنی "صنعتگر ، صنعتگر" است. با این حال ، پدیده تولید صنایع دستی خیلی زودتر پدید آمده است ، زیرا در طلوع تمدن بشری هیچ گونه بحث تولید انبوه وجود نداشت و همه کالاهای مادی به صورت جداگانه تولید می شدند.
طبق یکی از تعاریف ، تولید صنایع دستی عبارت است از ایجاد دسته های کوچک از محصولات خاص ، به طور معمول ، بدون استفاده از دستگاه های پیچیده فنی. در حقیقت ، تولید صنایع دستی تلاقی بین صنایع دستی و تولید انبوه در محیط کارخانه است و دارای کیفیت خاصی از هر یک از این فعالیت های تولیدی است.
با وجود این واقعیت که اشتراکات بسیار زیادی بین صنایع دستی و صنعتگران وجود دارد ، اما تفاوت بین تولید صنایع دستی و صنایع دستی اجازه نمی دهد آنها در یک نوع فعالیت ترکیب شوند. اگر یک صنعتگر ، به عنوان یک قاعده ، به سفارش کار می کند ، یعنی در واقع ، او این یا آن چیز را در یک نسخه واحد ایجاد می کند ، صنعتگران بسیاری از چیزهای (البته کوچک) را برای فروش تولید می کنند.
در مورد تولید انبوه ، این کار با فعالیتهای صنایع دستی در حجم کار بی نظیر زیاد و همچنین استفاده از ابزارهای پیشرفته تولید متفاوت است ، در حالی که صنعتگران عمدتا از کار دستی استفاده می کنند. به طور طبیعی ، در مورد تولید صنایع دستی ، نمی توان صحبتی از روش نوار نقاله کار کرد ، اگرچه تقسیم کار نیز در اینجا وجود دارد.
تولید صنایع دستی در دنیای مدرن
در دنیای مدرن ، روش تولید کارخانه موقعیت پیشرو را به خود اختصاص داده است ، اما گروه های زیادی از کالاها وجود دارد که توسط صنعتگران ساخته می شوند. به عنوان مثال ، جواهرات بیشتر محصولی از فعالیتهای صنایع دستی است. همین مورد در مورد کالاهای لوکس ، لباس ها و لوازم مختلف قومی و ملی نیز صدق می کند. با این حال ، حتی طراحانی که مجموعه ای از لباس های فروش را تولید می کنند ، می توانند صنعتگر نامیده شوند ، زیرا آنها تمام معیارها را دارند.
تولید صنایع دستی هنوز هم یکی از عناصر اصلی اقتصاد تعدادی از کشورها با سبک زندگی محافظه کارانه است. به ویژه صنایع دستی بسیاری در کشورهای جنوب شرقی آسیا وجود دارد: هند ، نپال ، ویتنام ، تایلند ، چین. چنین صنایع دستی به لطف سیاست مدارا دولتها در رابطه با مشاغل کوچک ، با موفقیت وجود دارد. این به صنعتگران اجازه می دهد تا با صنعتگران و حتی شرکت های فراملیتی رقابت کنند. علاوه بر این ، چیزی که در تعداد محدودی نسخه ساخته می شود (و میزان تولید صنایع دستی همیشه محدود است) بیش از یک محصول کارخانه بدون چهره ارزش گذاری می شود.
