جلاد یکی از برجسته ترین مواضع در جامعه بشری است. متأسفانه ، از زمان مصر باستان تا به امروز ، کسی مجبور به انجام این کار وحشتناک - اجرای مجازات اعدام برای مجرمان است.
جلاد در تاریخ اروپا
در کشورهای غربی ، در طول هزاره اول میلادی ، مجازات اعدام امری عادی نبود. قاعدتاً مرتکب ، حتی اگر اتهامی به قتل متهم شود ، به پرداخت غرامت پولی به قربانی یا بستگان قربانی محکوم شد. در صورت ارتکاب جرمی علیه دولت ، حاکم آن یا کلیسا ، اجرای حکم اعدام به ضمانت اجرا ، جوانترین قاضی ، یا به خود مقتول سپرده شد. بعضی اوقات مجرمی که موافقت می کرد به دست خونین عدالت تبدیل شود ، با حکم اعدام خودش لغو شد.
با گذشت زمان ، مقام جلاد رسماً ظاهر شد ، اما برای شخصی با چنین حرفه ای بسیار دشوار بود. علاوه بر وحشت خود صنعت ، او مجبور به تحمل نگرش بسیار خصمانه جامعه بود. بنابراین ، خانه مجری احكام اعدام در خارج از محدوده شهر ساخته شد ، حضور در جشن ها را ممنوع كردند و در كلیسا به جلاد اجازه داده شد كه فقط در همان خروجی بایستد و به آخرین كشیش اعتراف كند. جلاد فقط با دختر یکی از همکارانش می توانست خانواده ایجاد کند و خیلی زود این حرفه از پدر به پسر به ارث می رسد.
اعدام به زبان روسی
در روسیه ، در دوران باستان ، جلاد یا کت ، همیشه در تجارت بود. اما انصافاً باید بگویم که بیشتر اوقات مجبور نبوده است که سرش را از روی شانه های خود بریزد ، بلکه مجرمان را به روشهای مختلف پیچیده ای تحت مظنون به مجازات بدنی و شکنجه قرار می دهد.
انواع و روش های شکنجه کاملاً تنظیم شده بود ، علاوه بر این ، استفاده از آنها در هنگام بازجویی اجباری بود. بنابراین ، برای به دست آوردن شناخت ، لازم بود از شلاق ، شکنجه با آب چکیده روی تاج سر - "یک کوزه نازک" - و البته یک قفسه استفاده شود.
دیبا م mostثرترین ابزار در زرادخانه جلاد باستان روسی و در عین حال محبوب ترین است. قبل از آویزان کردن فرد از عرشه ، کاتو مجبور بود دستان خود را از مفاصل شانه جدا کند. این آیین بی رحمانه دلیل این بود که جلادان "ارباب شانه" خوانده می شدند ، اما عواقب چنین شکنجه ای برگشت پذیر بود ، مفاصل دوباره تنظیم شده و دوباره فرد قادر به کار بود.
البته ، "اربابان" کارهای زیادی پشت شانه جنایتکار داشتند: با کمک شلاق و باتوم ، جلاد می توانست سطح صلاحیت های خود را نشان دهد. به عنوان مثال ، چگونه ، پس از وارد آوردن تعداد بیشماری ضربات ، حتی یک زخم در پشت مجرم نگذارید ، یا پوست را از او جدا نکنید ، فقط سه بار با شلاق بریزید.
اما مسلماً هیچ چیز نمی توانست حرفه جلاد را معتبر کند. بیشتر و بیشتر افراد محکوم به تبعید در سیبری درگیر کارهای کثیف بودند ، اما بیش از سه سال نمی توانستند آنها را مجبور به این کار کنند. در نتیجه ، هیچ متخصص دیگری در روسیه برای انجام شکنجه های بدنی باقی نماند ، و از سال 1861 اعدامها به عنوان یک نمایش عمومی متوقف شد.
