اتاقی که آنها در آن قمار بازی می کنند ، شاید نتواند با اتاق دیگری اشتباه گرفته شود. در اینجا فضای خاص و تزئین خاصی وجود دارد. بنابراین ، کازینوها همیشه با رنگ قرمز تیره تزئین می شوند و میزهای قمار با پارچه سبز و فقط سبز پوشانده می شوند.
استفاده از طرح های رنگی در کازینو روند مد نیست ، بلکه یک محاسبه خودخواهانه است. کازینو باید دارای محیطی آرام باشد که باعث آرامش اعصاب و در عین حال افزایش هیجان شود. برای این منظور از رنگ سبز روی میزها و رنگ قرمز در دکوراسیون کلی اتاق استفاده شده است. رنگ سبز میز بر روی فرد تأثیر مفیدی می گذارد ، توجه وی را آرام می کند و در عین حال قدرت پذیرش او را نسبت به محیط افزایش می دهد ، به بازیکنان اعتماد به نفس می بخشد ، میل به موفقیت در بازی را افزایش می دهد.
روانشناسی ادراک رنگ
مردم مدتها است که به ویژگیهای تأثیر رنگ بر وضعیت اخلاقی و روانی پی برده اند. از نظر علمی نظریه رنگ توسط یکی از روانشناسان مشهور سوئیسی ، ماکس لوشر ، بنیانگذار آنالیز رنگ ، اثبات شد. نظریه وی بر اساس درک مردم از یک رنگ خاص و رفتار وابسته متناظر با آن است.
لوشر معتقد است که فقط 4 رنگ اساسی وجود دارد و سبز به هیچ وجه اصلی نیست. علاوه بر این ، رنگ سبز در ادراک انسان همیشه با رنگ آبی و سایه های آن مخلوط می شود و بنابراین استفاده مستقل از آن منجر به افزایش تأثیر بر روی فرد می شود. آنهایی که پارچه سبز میز در کازینو بازیکن را تحریک می کند تا نه تنها پایداری نشان دهد ، همانطور که در صورت واکنش به رنگهای خاکستری-آبی یا سبز-آبی ، بلکه لجبازی واقعی در تلاش برای پیروزی است. هرچه بازیکن لجبازتر باشد شرط بندی های بیشتری انجام خواهد داد.
سبز شدید آرامش بخش است. از آنجا که توجه اصلی در کازینو معطوف به میز قمار است ، هنگام مشاهده آن ، فرد احساس آرامش و راحتی می کند. گرین همچنین به ایجاد گرایش به ماجراجویی کمک می کند ، که برای ایجاد فضای مناسب در اطراف میز بازی در یک کازینو مهم است.
استفاده عملی
کازینو یک ساختار کاملا محافظه کارانه است ، سازمان ، قوانین بازی ها ، الزامات بازیکنان برای قرن ها تغییر نکرده است و بنابراین تراشه های اختراع شده در قرن نوزدهم نه تغییر در طرح و نه در اندازه آن داده اند. علاوه بر این ، به نظر می رسد انواع جدید بازی ها با الزامات سازگار شده و از ارقامی که شباهت زیادی به سایر موارد دارند ، استفاده کرده اند.
این بدان معنی است که در ابتدا از رنگ سبز بیشتر استفاده می شود تا کارتها و تراشه ها روی میز بهتر دیده شوند. در زیر نور شمع کم نور و نور کم از اولین چراغ های الکتریکی ، استخوان ها بسیار دشوار بودند ، در حالی که پارچه سبز تراشه های قرمز و سیاه و استخوان های سفید را روشن می کند. بعداً مشخص شد که نور کم برای اتاق ها بسیار مفید است ، زیرا فضای صمیمی ایجاد می کند ، بنابراین اولین کارآفرینان در لاس وگاس که سعی کردند از نورهای روشن و جشن در سالن ها استفاده کنند ، به سرعت آن را کنار گذاشتند. اعتقاد بر این است که امروز ، در ترکیب با نورپردازی ، بازیکنان بهتر می توانند رنگ و لباس کارت ها ، اسامی تراشه ها را روی میزهای بازی کازینو ببینند.
علاوه بر این ، پارچه سبزی که اولین میزهای بازی را پوشانده است ، ترمه رنگی متراکم است. این با دوام ترین پارچه ای است که تا اواسط قرن بیستم وجود داشته است. به دلیل کمبود رنگ ، رنگ آمیزی آن با رنگ های دیگر دشوار بود و بنابراین بر روی میزهایی که هر روز با کارت ، استخوان و دست پاک می شدند ، آنها فقط پارچه های محکم - سبز را پر می کردند.
