همه متوجه شدند که برف زیر پا در هوای یخ زده چروکیده است. چرا وقتی برف فقط آب است ، می خیزد؟ چرا یخ و گودال ها نمی خیزند؟ این یک توضیح علمی دارد.
برف فقط در هوای یخ زده از زیر پا می شکند ، هرچه دما کمتر باشد ، صدای صدایی که می شنوید بیشتر است. افراد نزدیک به طبیعت ، طبیعت شناسان باتجربه می توانند قدرت یخ زدگی را با توجه به ماهیت صدای جیر جیر برف تعیین کنند.
یک دانه برف از بسیاری از بلورهای یخ که برای یکدیگر منجمد شده اند تشکیل شده است. تحت هر فشاری ، این کریستال ها با ترد شدن خرد می شوند و از آنجا که تعداد آنها زیاد است ، شما این صدا را می شنوید. هرچه دمای هوا پایین تر باشد ، دانه های برف سخت تر می شوند و صدای برف بلندتر می شود. اگر یخ زدگی قوی نباشد ، کریستال ها به جای شکستن خم می شوند ، بنابراین صدای بلند خشن وجود ندارد.
در دمای زیر -8 درجه ، طیف صوتی صدای جیر جیر برف به فرکانس های بالا منتقل می شود و با کاهش حتی بیشتر دما ، شدت صدا یک دسی بل افزایش می یابد. اکنون هنگام راه رفتن در برف می توانید صداهای برش ، جیر جیر را بشنوید.
یکی دیگر از دلایل برف جیر جیر مالیدن بلورهای یخ به یکدیگر هنگام حرکت در زیر پاهای شما است.
دانه های برف شکل پیچیده ای دارند و در مسیر رسیدن به محل فرود از یک صفحه شش ضلعی به یک ستاره کرکی و یک گل چند وجهی تغییر می کنند. برخی از مجموعه ها شامل بیش از پنج هزار عکس از دانه های برف مختلف است. در سیبری ، در هوای آرام ، پوسته های برف با قطر تا 30 سانتی متر می توانند تشکیل شوند. دانه های برف از این قبیل پوسته ها به معنای واقعی کلمه در مقابل چشم رهگذران رشد می کنند.
اما کوچکترین وزش باد ، تجمع برف را می شکند و آنها را به دانه های برف منفرد و قطعات آنها تبدیل می کند. در یاکوتیا ، وقتی یخبندان زیر 40 درجه است ، دانه های برف مانند سوزن های یخ ، "گرد و غبار الماس" به نظر می رسند. و درخشش چنین "الماس" های خورشید تقریباً درخشان تر از موارد طبیعی است.
مطمئناً ، چنین دانه های برفی وقتی روی آنها قدم بگذارید ، با صدای بلند می خیزند ، سختی آنها در چنین یخبندان حداکثر است. اینگونه است که برف می تواند زیبایی و رمز و راز خیره کننده را ترکیب کند ، در حالی که فقط آب است.
