بشر برای مشاهده اجرام آسمانی و مطالعه آنها از تلسکوپ استفاده می کند - دستگاههایی که به شما امکان می دهند با جمع آوری اطلاعات مربوط به تابش الکترومغناطیسی جسمی دور را "مشاهده" کنید.
این تلسکوپ برای مشاهده اجسام فضایی از راه دور مانند موارد زیر طراحی شده است:
- سیارات
- سیارک ها ؛
- دنباله دارها و شهاب سنگ ها ؛
- ستاره ها و خوشه های آنها ؛
- کهکشانها
- سحابی ها
تمام این اجرام فضایی در فاصله قابل توجهی قرار دارند و برای مطالعه آنها به یک دستگاه نوری قدرتمند نیاز است. این تلسکوپ که در سال 1608 در هلند اختراع شد ، به چنین وسیله ای تبدیل شد. اولین نمونه از ساده ترین لنزها تشکیل شده بود و طبق استانداردهای مدرن از قابلیت های بسیار ناچیزی برخوردار بود ، اما در آن زمان موفقیت قابل توجهی در بررسی فضا بود.
تلسکوپ های لنز و آینه
گسترده ترین آنها تلسکوپ های عدسی هستند که بر اساس اصل شکست ، یعنی شکست نور و تمرکز آن در یک نقطه ساخته شده اند. تلسکوپ های لنز ارزان ترین هستند ، اما دارای معایبی مانند انحراف ، یعنی تحریف تصویر مرئی هستند.
نسل بعدی تلسکوپ ها بازتابنده هستند. عملکرد آنها بر اساس یک عدسی به شکل یک آینه کروی است ، که پرتوهای نور را جمع می کند ، و سپس آنها را به سمت عدسی منعکس می کند. این تلسکوپ ها به دلیل هزینه کم ساختشان در حال شیوع بیشتری هستند. همچنین با کمک تلسکوپ های آینه ای امکان عکسبرداری از اجسام مورد مطالعه فراهم شد.
تلسکوپ های رادیویی
در ارتباط با توسعه فن آوری های مدرن ، اساساً انواع جدیدی از تلسکوپ ها مانند تلسکوپ های رادیویی شروع به ظهور می کنند که مطالعه اجرام فضایی بسیار دور را امکان پذیر می کند. آنها بر اساس یک کاسه پارابولوئید ساخته شده از فلز ساخته شده اند. یک گیرنده سیگنال رادیویی در کاسه نصب شده است که سیگنالی را برای پردازش بیشتر به یک مجتمع رایانه ای می فرستد. اصل کار آنها بر اساس بازتاب سیگنال ارسالی از جسم مورد مطالعه است.
از مزایای این تلسکوپ ها می توان به این واقعیت اشاره کرد که می توان از آنها برای مطالعه اجرام آسمانی در هر آب و هوای زمین استفاده کرد. همچنین ، با کمک تلسکوپ های رادیویی ، دقت تحقیقات افزایش می یابد ، زیرا همه داده ها بدون دخالت انسان پردازش می شوند ، یعنی دانشمندان می بینند داده های خروجی تحقیق آماده شده است که به دلیل ویژگی های درک یک شی توسط دید انسان.
تلسکوپ های مادون قرمز
اخیراً تلسکوپ های مادون قرمز نیز در تحقیقات نجومی بسیار مورد استفاده قرار گرفته اند. این نوع دستگاه ها تشعشع حرارتی را از اجسام فضایی ثبت می کنند. عیب این تلسکوپ ها این است که آنها فقط می توانند اجسامی که از آنها گرما ساطع می کنند را مطالعه کنند ، مانند سیارات منظومه شمسی.
در ارتباط با توسعه فضانوردی ، تلسکوپ ها برای بهبود کیفیت رصد به صورت ماهواره ها در مدار زمین قرار می گیرند. مشهورترین تلسکوپ مداری تلسکوپ هابل است. مدار ، یعنی تلسکوپ های فضایی ، اغلب از سه نوع هستند:
- تلسکوپ های رادیویی
- تلسکوپ های مادون قرمز
- تلسکوپ های گاما.
