در اوایل ژوئیه 2012 ، علوم جهانی تعطیلات دیگری را جشن گرفت. دانشمندان گزارش های تحقیقاتی طولانی مدت را به مردم ارائه داده و استدلال می كنند كه سرانجام جستجوی ذرات به اصطلاح هیگز منجر به نتایج مثبت شده است. با این حال ، همه کارشناسان این نظر را ندارند ، که به تأیید تجربی بیشتری نیاز دارد.
برای اولین بار وجود ذره ابتدایی جدید توسط پیتر هیگز فیزیکدان انگلیسی در دهه 60 قرن گذشته پیش بینی شد. ذره ای فرضی ، بوزون هیگز ، به نام این نظریه پرداز نامگذاری شد. دانشمند توضیحات خود را در مورد ماهیت توده های بیشتر ذرات بنیادی ارائه داد. نظریه هیگز وجود "بوزون هیگز" ، تنها عنصر گمشده در مدل استاندارد را پیشنهاد می کند. ساخت برخورد دهنده بزرگ هادرون ، از جمله اهداف جستجوی بوزون بود ، همچنین در ادبیات عامه "ذره خدا" نامیده می شود.
در سالهای اخیر ، در طی مطالعات مقیاس بزرگ ، شدت و انرژی افزایش یافته ذراتی که در برخورد کننده تسریع شده اند مشاهده شده است. در همان زمان ، آزمایشگران پدیده هایی را مشاهده کردند که با احتمال زیاد ممکن است مربوط به جستجوی ذره هیگز باشد.
با این وجود دانشمندان هنوز از تفسیر نتایج محتاط هستند. واقعیت این است که بوزون هیگز بسیار ناپایدار است و به راحتی خراب می شود. امروزه ، فقط این واقعیت که ذره بدست آمده از آزمایش به دو فوتون تجزیه شده است ، به همان روش کشف شده باید ذره هیگز متولد شود ، اگر از استدلال نظری پیش برویم.
به گفته ولادیمیر بودانوف ، دکترای فلسفه ، کشف بوزون هیگز به معنای وقوع انقلابی عظیم در علم مدرن دنیای خرد است. اما اگر این کشف تأیید نشود ، و ذره کشف شده به عنوان بوزون هیگز شناخته نشود ، در این صورت ، علم نیز زمینه هایی برای تجدید نظر در مبانی فیزیک دریافت می کند.
این پدیده اساسی که توسط پیتر هیگز کشف شد و اولین آزمایش را در آزمایش دریافت کرد ، مفاهیم مدرن فیزیک را تشکیل می دهد و نقش مهمی در درک ما از پایه های ساخت جهان و ماهیت گرانش دارد. با این حال ، ظاهراً کاربرد عملی ذره باز فقط در آینده بسیار دور امکان پذیر خواهد بود.
