مواد معدنی ارزشمند - نفت و گاز - خود به طور فعال در صنعت استفاده می شوند ، اما ویژگی آنها این است که عناصر مفید همراه زیادی دارند که مردم نیز استفاده کرده اند.
روغن متعلق به مواد معدنی قابل احتراق است ، دارای یک ترکیب شیمیایی پیچیده ، حاوی مقدار زیادی هیدروکربن و همچنین بسیاری از گازهای مرتبط است. اساساً متان ، نیتروژن ، سولفید هیدروژن ، آرگون است. در هنگام تولید روغن ، هنگامی که از سطح زمین افزایش می یابد ، جایی که فشار بسیار کمتری است ، گازها شروع به تکامل فعال می کنند و در نتیجه این فرآیندها ، گرمای زیادی آزاد می شود.
گازها
گازهای همراه از طریق تصفیه روغن در گیاهان خاص بدست می آیند. این گازهای همراه هستند که شامل اتان و پروپان هستند که با استفاده از فرآیند دهیدروژناسیون به پروپیلن و اتیلن تبدیل می شوند. گاز مایع از مخلوط پروپان و بوتان بدست می آید که در زندگی روزمره مورد استفاده قرار می گیرد.
مایعات
همچنین ، روغن ماده اولیه برای به دست آوردن سوخت واحدهای موتور است. فرآوری روغن با تقطیر تحت تأثیر درجه حرارت بالا انجام می شود ، به همین دلیل هیدروکربن ها به اجزایی تجزیه می شوند که محصولات نهایی از آنها بدست آمده است. اینها بنزین ، نفت سفید ، گازوئیل و مازوت هستند.
بنزین به عنوان سوخت برای موتورهای اتومبیل ، نفت سفید تصفیه شده - برای هواپیماها و مجتمع های موشکی ، دیزل برای سوخت گیری موتورهای دیزلی تجهیزات استفاده می شود. از روغن کوره به عنوان ماده سوختی در دیگ بخارها استفاده می شود و هنگام تقطیر ، روغن های روغن گیری به دست می آید. باقیمانده محصول تار نامیده می شود که از آن قیر بدست می آید که به طور گسترده ای در راه سازی استفاده می شود.
محصولات مصنوعی
از نظر ترکیبی ، نفت و زغال سنگ با یکدیگر ارتباط تنگاتنگی دارند. تفاوت آنها در محتوای هیدروژن در ترکیب آنها است. خواص روغن مصنوعی بسیار به خصوصیات طبیعی نزدیک است. این ماده با غنی سازی ذغال سنگ خرد شده ، تحت تأثیر درجه حرارت و فشار بالا ، با هیدروژن تولید می شود. به عنوان یک حلال مایع ، از روغن مصنوعی آماده یا بقایای آن استفاده می شود. برای تسریع روند انتقال از حالت جامد به حالت مایع ، هیدروژن طبیعی به داخل محفظه وارد می شود.
فرآوری زغال توسط کک سازی در کوره های مخصوص و بدون اکسیژن صورت می گیرد ، جایی که در نتیجه تغییرات شیمیایی ، کک مورد استفاده در متالورژی و گاز اجاق کک را تشکیل می دهد که با متراکم شدن ، آب آمونیاک و قیر ذغال تشکیل می شود. وقتی زغال خشک تقطیر می شود ، قطران بدست می آید ؛ به عنوان چسب ، به طور گسترده ای در ساخت و ساز و ایجاد مواد بام استفاده می شود. کودهای شیمیایی که به طور گسترده در کشاورزی استفاده می شود از آمونیاک بدست می آیند.
در آینده ، بسیاری از کشورها از هیدروکربن های مصنوعی به دست آمده از زغال سنگ در تراز سوخت کشور استفاده خواهند کرد ، زیرا از نظر اقتصادی سودآور است و محصولات بدست آمده از این طریق ، آلودگی محیط زیست را بسیار کمتر می کنند.
