شهاب سنگ ها سنگ های آسمانی یا قطعات فلزی هستند که از فضا به داخل پرواز کرده اند. از نظر ظاهری ، آنها بسیار قابل توجه نیستند: خاکستری ، قهوه ای یا سیاه. اما شهاب سنگ ها تنها ماده فرازمینی هستند که می توانند مورد مطالعه قرار گیرند یا حداقل در دستان شما نگه داشته شوند. ستاره شناسان از آنها برای یادگیری تاریخ اجسام فضایی استفاده می کنند.
ضروری
آهن ربا
دستورالعمل ها
مرحله 1
در سطح شهاب سنگ ، یک فیلم تشکیل شده است که از مواد ذوب شده تشکیل شده است. آهن زیادی در ترکیب "ولگردها" فضا وجود دارد ، بنابراین ، مدت طولانی روی زمین بودن ، آنها زنگ می زنند. شهاب سنگ های واقعی چندان رایج نیستند.
گام 2
فقط تعداد کمی از آنها به سطح سیاره می رسند ، در حالی که بیشتر آنها در جو می سوزند. آنهایی که با خیال راحت فرود می آیند اغلب مخروطی هستند و شبیه سفینه فضایی هستند.
مرحله 3
ساده ترین ، اما همچنین بهترین شاخصی که یک فرد غیر روحانی می تواند از آن استفاده کند ، یک آهنربا است. تمام سنگهای آسمانی حاوی آهن هستند که توسط آهنربا جذب می شوند. یک گزینه خوب یک مورد نعل اسبی با ولتاژ چهار پوند است.
مرحله 4
جذب جزئی آهنربا به سنگ پیدا شده نمی تواند به عنوان برآورد نهایی باشد. و در سنگهای متولد شده در زمین ، فسیلهای زیادی وجود دارد که قادر به چنین واکنشی به یک جسم "جذاب-دافعه" هستند.
مرحله 5
پس از این آزمایش اولیه ، باید شهاب سنگ احتمالی را برای تأیید یا رد صحت یافته به آزمایشگاه ارسال کرد. بعضی اوقات این آزمایشات حدود یک ماه طول می کشد. سنگهای فضایی و برادران زمینی آنها از مواد معدنی مشابه تشکیل شده است. آنها فقط در غلظت ، ترکیب و مکانیک تشکیل این مواد متفاوت هستند.
مرحله 6
اگر فکر می کنید که نه یک شهاب سنگ آهن بلکه یک سنگ را در دست دارید ، آزمایش با آهنربا بی معنی خواهد بود. با دقت آن را بررسی کنید. یافته های خود را کاملاً مالش دهید ، و تمرکز خود را روی یک منطقه کوچک و به اندازه سکه قرار دهید. این کار کاوش در ماتریس سنگ را برای شما آسان تر می کند.
مرحله 7
شهاب سنگ ها دارای اجزا کروی کوچکی هستند که شبیه لکه های کک و مک آهن خورشیدی است. این ویژگی بارز سنگهای "مسافران" است. این اثر را نمی توان به طور مصنوعی تولید کرد.
مرحله 8
قطر این اجزا از یک تا هشت میلی متر است. لکه های بزرگ مشخصه شهاب سنگهای سنگی به نام کندریت است.
