خطر زیست محیطی ارزیابی احتمال تغییرات منفی در محیط زیست است. چنین تغییراتی می تواند توسط تأثیرات انسانی بر محیط طبیعی ایجاد شود.
معمولاً قبل از شروع سازماندهی نوعی تولید ، ارزیابی ریسک زیست محیطی اجباری انجام می شود. غالباً تحقیقات علمی برای این منظور انجام می شود ، که ترکیبی از مطالعه پیش بینی های علمی و واقعیت های واقعی است.
قوانین قابل قبول ریسک زیست محیطی
هنگام انجام خطرات زیست محیطی ، قوانین خاصی از خطر محیط زیست مجاز باید در نظر گرفته شود. این شامل:
- تلفات اجتناب ناپذیر از محیط طبیعی ؛
- حداقل تلفات در محیط طبیعی ؛
- احتمال بازیابی خسارات زیست محیطی ؛
-سازگاری اثر اقتصادی ناشی از اجرای پروژه با آسیب های زیست محیطی.
به هر حال ، خطر محیط زیست همیشه خطرناک ترین برای زندگی انسان نیست. خطرات سلامتی دیگری نیز وجود دارد.
طبقه بندی خطرات زیست محیطی
پنج نوع اصلی از خطرات زیست محیطی وجود دارد. یک شخص را می توان یک موضوع با خطر فردی برای محیط زیست دانست. این منابع فعالیت حیاتی اوست که منشأ خطرات است. در نتیجه خطر محیطی فردی ، می تواند باعث مرگ یا ناتوانی در فرد شود.
انواع سیستم ها و اشیا technical فنی را باید موضوع خطر فنی نامید. اغلب این نقص فناوری است که منجر به حوادث و بلایا می شود. نقض قوانین عملکرد چنین امکاناتی لزوماً منجر به عواقب منفی خواهد شد. غالباً ، سیستم های اکولوژیکی نیز به مواردی با خطر زیست محیطی تبدیل می شوند. منبع خطر محیطی را می توان دخالت انسان در شرایط محیطی نامید.
هدف مخاطرات زیست محیطی اجتماعی به معنای یک گروه اجتماعی مستقر است. بر این اساس ، منبع کاهش کیفیت زندگی و نوعی شرایط اضطراری است. در نتیجه ، وقایع بسیار نامطلوب می تواند در یک گروه اجتماعی رخ دهد. این به بیماری ها و آسیب های گروهی اشاره دارد.
منابع مادی غالباً مورد خطر زیست محیطی قرار می گیرند. ریسک اقتصادی احتمال افزایش هزینه های ایمنی و خسارت زیست محیطی ناشی از عدم امنیت کافی را تعیین می کند.
در واقع ، کار در ارزیابی خطرات زیست محیطی حاکی از بحث در مورد آسیب های احتمالی زیست محیطی و برخی از خسارات اقتصادی در نتیجه برخی از وقایع است. این یک کار علمی بسیار جدی است که فقط توسط محیط بانان حرفه ای قابل انجام است.
