طغیان می تواند از بارش شدید یا ذوب شدید برف ، از امواج سونامی ناشی از زلزله های زیر آب ، و از وزش باد شدید که آب رودخانه را در مصب ها به دام می اندازد ، شروع شود. ساکنان سواحل و کوهپایه ها باید همیشه از این خطر آگاه باشند.
وقتی خطر طغیان افزایش می یابد ، مقامات محلی باید به مردم در مورد تهدید رادیو ، تلویزیون ، ارتباطات سیار و سیگنال های صوتی "زوزه کش" به مردم هشدار دهند. اگر وضعیت تهدیدآمیزی در منطقه شما ایجاد شده است ، پیام های رادیو و تلویزیون را دنبال کنید.
هنگام دریافت هشدار ، مدارک ، پول نقد ، لباس ، غذا و لوازم پزشکی را در یک کیف ضد آب بسته بندی کنید. در صورت لزوم ، در جمع آوری به همسایگان کمک کنید. بنزین را قطع کنید ، برق را خاموش کنید. وسایل ارزشمندی که نمی توانید با خود ببرید ، آنها را به اتاق زیر شیروانی ببرید یا کابینت بپوشید. اگر زمان مجاز است ، از پنجره های طبقه پایین و درهای جلو با تخته بالا بروید ، سپس به نقطه ملاقات تعیین شده توسط مقامات بروید.
اگر سیل به طور ناگهانی شروع شد ، به کودکان ، افراد مسن و معلولین کمک کنید تا اتاق را ترک کنند. سعی کنید مدارک و لباس گرم به همراه داشته باشید. به اتاق زیر شیروانی و پشت بام ، مکان های مرتفع یا درختان قوی صعود کنید و منتظر امدادگران باشید. سعی کنید به آنها سیگنال بدهید - با چراغ قوه ، صدا یا یک تکه پارچه که به چوب بسته شده است.
شما باید با رعایت تمام نیازهای امدادگران یک به یک به کشتی ناو بروید. هنگام رانندگی نمی توانید مکان ها را عوض کنید و حرکات ناگهانی انجام دهید.
اگر خود را در آب دیدید ، کفش ها ، لباس های سنگین را در آورده و تا نزدیکترین تپه بدون آب شنا کنید. در زاویه با جریان بمانید و سعی کنید از اشیا flo شناور استفاده کنید.
فقط برای کمک به افرادی که بلافاصله در معرض خطر هستند یا در صورت ادامه آب می توانید پناهگاه را ترک کنید. سعی کنید یک شی شناور پیدا کنید که بتواند وزن شما را در آب تحمل کند و از آن برای شنا تا نقطه مرتفع بعدی استفاده کنید.
پس از نشستن آب ، قبل از ورود به خانه ، بررسی کنید که خطر ریزش ندارد. همه مناطق را تهویه کنید. تا خشک شدن کامل سیم کشی از وسایل برقی استفاده نکنید. گاز را روشن نکنید تا زمانی که سرویس های ویژه متقاعد شوند سیستم های گازرسانی به درستی کار می کنند. در پاکسازی خیابانها و چاه ها از آوار شرکت کنید.
