والدین ، كودكی را به مدرسه می فرستند و به او واژه های جداكننده می دهند: "خوب درس بخوان!" به نوعی ناگفته نماند که نمرات خوب و عالی کودک رمز موفقیت او در آینده ، فرصتی برای کسب یک حرفه معتبر و شغل پردرآمد است. اما زندگی ثابت می کند که همه افراد موفق در مدرسه دانش آموزان ممتازی نبودند و "ستاره های کلاس" و "غرور مدرسه" گاهی اوقات جایگاه بسیار متوسطی را در زندگی بزرگسالان به خود اختصاص می دهند.
مشکلات دانشجویان ممتاز
یک دانش آموز موفق ، یک دانش آموز ممتاز ، به عنوان یک قاعده ، باعث نگرانی معلمان یا والدین نمی شود. برعکس ، برای بزرگسالان به نظر می رسد که او کاملا خوب است. در حقیقت ، با کسب "پنج" ، کودک می تواند نه تنها با اشتیاق به دانش و میل به موفقیت هدایت شود.
برای کودکانی که توجه والدین بیش از حد خراب نشده ، از خود و شایستگی خود اطمینان ندارند ، نمرات می توانند به نوعی غرامت ، "پرداخت" برای تأیید والدین و معلمان تبدیل شوند. با ارائه نمرات عالی ، کودک امیدوار است که در ازای آن استعدادهای خود را به رسمیت بشناسد. در بزرگسالی ، برای چنین افرادی ممکن است دشوار باشد که درک کنند که می توان آنها را دوست داشت و از آنها قدردانی کرد ، نه به این دلیل که در نقش اجتماعی خود بسیار عالی کار می کنند ، بلکه به دلیل لیاقت ها و خصوصیات شخصی آنها است.
مشکل دیگر یک دانشجوی ممتاز کمال گرایی است. تمایل به انجام همه کارها به طور کامل در همه زمینه های زندگی شما. چنین افرادی وقتی ضروری باشد که اولویت ها و وظایف اصلی زندگی آنها را اولویت بندی و برجسته کنند ، گم می شوند. برای آنها "مقام دوم" به معنای شکست است. اما همانطور که می دانید غیرقابل قبول است و به معنای واقعی کلمه بهترین باشید ، در زندگی شما باید مهمترین و مهمترین چیز را انتخاب کنید و به مسیر انتخاب شده حداکثر قدرت ، استعداد و زمان دهید. در غیر این صورت ، به راحتی می توانید خود را به خستگی عصبی و جسمی برسانید ، که اغلب در مورد کمال گرایان اتفاق می افتد.
از دیگر بدشانسی های دانش آموزان ممتاز این است که آنها نمی دانند چگونه از دست بدهند. آنها که عادت دارند در همه چیز اول باشند ، آنها نمی دانند که چگونه شکست ها را به درستی درک کنند و از آنها درس های زندگی بگیرند. شکست ناگهانی در پس زمینه پیروزی های مداوم می تواند برای آنها یک فاجعه واقعی باشد. و در مواردی که دانشجوی کم موفقیت تر ، سعی در اصلاح اوضاع داشته باشد ، دانشجوی ممتاز ناکام فقط به خاطر مصیبت خود رنج خواهد برد و اندوهگین خواهد شد.
بالقوه برای دانش آموزان ممتاز و مشکلات ایجاد دوستی ، توانایی کار در یک تیم و سازماندهی فعالیت های مشترک. این اتفاق می افتد که محیط یک دانش آموز موفق نسبت به دانش آموز عالی عالی خود نسبتاً مصرف کننده دارد ، زیرا بسیار راحت است: بالاخره شخصی برای مشورت ، توضیح دادن ، نوشتن وجود دارد! و یک دانش آموز ممتاز ممکن است دوستان واقعی نداشته باشد که نه برای موفقیت و دانش علمی ، بلکه برای خصوصیات شخصی اش ارزش قائل هستند.
دانش آموزان موفق کلاس C
اما آن دسته از پسرانی که به طور متوسط در مدرسه تحصیل می کنند ، در بزرگسالی گاهی افراد کاملاً موفقی می شوند. شناخته شده است که 50٪ از تجار در مدرسه "درجه C" بودند. و این بیشتر قانون است تا استثنا.
این اتفاق می افتد زیرا دانش آموزان کلاس C برخلاف دانش آموزان ممتاز و خوب ، تمرکز چندانی روی تحصیل ندارند و به والدین و معلمان خود اثبات می کنند که چقدر خوب هستند. کودکان فقط آنچه مورد علاقه آنها است را انتخاب می کنند. آنها از "شهرت" خود نمی ترسند ، بنابراین بیشتر احتمال دارد که اقدامات خطرناک یا ماجراجویانه انجام دهند. تحصیل برای آنها وسیله ای برای ایجاد شغل نیست ، بلکه یک ضرورت است ، بخشی از زندگی که می آموزند خود را با آن سازگار کنند. آنها از شکست نمی ترسند ، چندان مشتاق شکست نیستند و موفقیت و نمرات خوبی که برای آنها اتفاق می افتد سر آنها را برنمی گرداند. بعلاوه نیازی نیست که از نظر والدین و معلمان زیبا به نظر برسید.
در نتیجه ، دانش آموزان کلاس C بهتر انعطاف پذیر و آزادتر از دانش آموزان موفق با زندگی در جامعه سازگار هستند.در طول تحصیل در مدرسه ، آنها موفق به کسب ویژگی هایی می شوند که به آنها امکان می دهد شغلی موفق داشته باشند و می فهمند که واقعاً در زندگی چه می خواهند ، گاهی اوقات این کار را سریعتر و بهتر انجام می دهند.
البته نمی توان گفت که هر دانش آموز ممتازی به کمال گرایی ناامن و دارای عقده حقارت رشد می کند و هر دانش آموز کلاس C روزی به عنوان یک نابغه شناخته شده تبدیل می شود. موفقیت در زندگی به عوامل زیادی بستگی دارد ، اما اینکه گفته شود سطح رفاه بیشتر زندگی مستقیماً به موفقیت تحصیلی بستگی دارد نیز اشتباه است.
